Een populair gezegde luidt: “Leg nooit al je eieren in dezelfde mand”. In wezen houdt dat in dat men alle kansen gaaf moet houden. In het Engels houdt dat in dat men te allen tijde aan ‘damage control’ moet doen ingeval de zaken fout aflopen.
In de beleggingswereld is dat evenzeer van toepassing, maar niet altijd eenvoudig. Een gebalanceerde portefeuille uitbouwen is namelijk allesbehalve evident en eveneens onderhevig aan bepaalde externe factoren. 2022 was daar een mooi voorbeeld van, maar ook 2023 biedt tot op heden veel stof tot nadenken.
Voor 2023 zijn de beleggingsresultaten van aandelen op regionaal niveau gemengd. Op de Amerikaanse markt wordt dit nog meer in de verf gezet wanneer we kijken naar de verschillende beleggingsstijlen.
Op 30/09/2023 presteerde de algemene brede MSCI large cap-index (grote beurskapitalisaties) 15%, maar dat resultaat was zeer onevenwichtig samengesteld. De zogenaamde waarde-aandelenindex presteerde sinds de start van het jaar niets, terwijl de groei-aandelenindex – lees: Nasdaq – een prestatie van 32% neerzette.
Een bijkomende merkwaardige vaststelling is dat dat gebeurde in een omgeving van stijgende rentevoeten die normaal gezien niet gunstig is voor Nasdaq-aandelen en eveneens ongunstig is voor kleine/middelgrote ondernemingen die door de band lijden onder inflatie en een stijgend renteklimaat.
Wanneer we nog dieper graven, wordt het zelfs uitermate extreem. Het nieuwe buzz-woord luidt tegenwoordig ‘Magnificent 7’, wat verwijst naar zeven grote beurskapitalisaties uit de groei- en technologiesfeer: Microsoft, Apple, Amazon, Meta (Facebook), Alphabet (Google), Nvidia en Tesla. Deze aandelen hebben het volgende gewicht in de brede MSCI US-aandelenindex die in totaal uit 650 bedrijven bestaat:
Je kunt bovenstaande grafiek als volgt samenvatten: 7 van de 650 aandelen, die een totaal gewicht hebben van 10,6%, zijn goed voor 70% van de totale return van de brede MSCI US-aandelenindex.
Ook opvallend is de sterke prestatie van deze Magnificent 7 (83,9%) versus de brede Nasdaq-index die evenzeer een mooie prestatie neerzette (27,11%).
Indien we ten slotte het verschil in rendement berekenen tussen de S&P500-index en de S&P500 met gelijke gewichten, dan is het resultaat zeer frappant. Bij een S&P500 met gelijke gewichten neemt elk aandeel 0,2% gewicht voor zijn rekening en zo zakt het belang van het gewicht van de Magnificent 7 naar 1,4%: S&P500 13,06% rendement versus 1,78% rendement voor de S&P500 met gelijke gewichten.
Concentratie, marktkapitalisatie en indexgewichten spelen dus een zeer grote rol bij de eindafrekening wanneer het om marktrendement gaat. Die trend heeft zich de laatste jaren bovendien alleen maar versterkt. De interne rendementsverschillen zijn in een historisch kader dit jaar ook vrij uniek. Slechts eenmaal in het verleden kwam dit voor, maar toen ging het om een specifieke sectorhype, de zogenaamde Telco/Dotcom-zeepbel eind jaren ’90.
Deze evolutie maakt actieve selectieprocessen bij het opbouwen van een portefeuille moeilijk. Het is duidelijk dat indien men vandaag voor een bepaalde stijl kiest – en absoluut geen aandelenblootstelling ten opzichte van een bepaald aantal aandelen wenst – dat grote risico’s inhoudt.
Verder toont de brede US-index dat de grootste economie ter wereld eigenlijk draait om een select clubje van zeven aandelen wanneer het om totaal beursrendement gaat. De brede index is dus eigenlijk niet helemaal representatief voor de winstgevendheid van het bedrijf genaamd US Incorporated.
U denkt dan misschien dat het inderdaad uitzonderlijk sterke megabedrijven zijn en dat de situatie vandaag specifiek gelinkt is aan de VS wat brede aandelenindices betreft. Niets is echter minder waar. Ter illustratie geef ik u drie andere voorbeelden:
- De Hong Kong 50-index – beter bekend als Hang Seng – is nog geconcentreerder dan de S&P500. De volgende drie aandelen beslaan maar liefst 24,2% van de index, terwijl de Magnificent 2 uit de technologie/groeisfeer 15,54% voor hun rekening nemen: Bank HSBC 8,76%, Alibaba 7,82% en Tencent 7,72%.
Indien zij teleurstellen, zoals in 2022 en dit jaar het geval is, dan heeft dat significante repercussies op het totale beursrendement. Additioneel speelde de crisis in de vastgoedsector een grote rol.
- Europees vastgoed en de EPRA-index (108 indexleden). De top 10-beurskapitalisaties vertegenwoordigen een gewicht van 40%, de top 3 een gewicht van 19,8%, terwijl de nummer een – het Duitse Vonovia – 9,65% indexgewicht vertegenwoordigt. Dus ook hier wordt het lot van de zogenaamde brede index in grote mate bezegeld door de prestatie van een handvol aandelen.
- De klap op de vuurpijl naar concentratie toe bevindt zich echter in Scandinavië, namelijk in Kopenhagen en de OMX 25-index. In dit geval zijn de top drie-aandelen goed voor maar liefst 41,3%, terwijl de top vijf 56,5% vertegenwoordigt.
Vijf aandelen wegen door in de index: Novo Nordisk B (18,8%), DSV A/S (13,35%), Genmab A/S (9,2%), Vestas Wind Systems (8,78%) en Danske Bank 6,38%. Kortom, het succes van de brede Deense markt hangt in grote mate af van een nieuw farmaceutisch patent, gevolgd door transport/logistiek, biotechontwikkelingen in de sfeer van antilichamen en windenergie.
Christofer Govaerts is Chief Economist & Investment Strategist bij Bank Nagelmackers. Deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.