Gordon Shandling schreef:
[quote=Gordon Shandling]
[quote=bobootje]
Nee Sharon deed niks fout...hij is nooit naar de tempelberg gegaan waarmee hij de tweede intifada heeft veroorzaakt!!!!
Alles wordt goed gepraat wat Israël doet.
Er bestaat wat dat betreft bij heel veel mensen een blinde vlek!
Israël keek gewoon toe hoe de christelijke milities daar huishielden.
Sharon "the war criminal of Qibya, Sabra and Shatila" weet zeker niemand zich te herinneren.
De woede van Arafat naar Sharon kwam echt niet uit het luchtledige vallen.
Ken je geschiedenis zou ik zeggen.
[/quote]
De behoefte om Israel, en daarmee andere Joden (inclusief de militante bolsjewieken die hun voormalige religie en cultuur haatten), als daders te kunnen omschrijven, heeft na de massamoorden in Sabra en Shatila in 1982 een geheel eigen dynamiek gekregen en heeft via de verontwaardiging in de media over Israels behandeling van de Palestijnen tot een steeds grotere demonisering van Israel geleid.
Ofschoon het Israelische leger slechts indirect aan de bloedbaden in de twee Palestijnse vluchtelingenkampen had deelgenomen - de moorden werden door Libanese christenen gepleegd als wraak voor de moord op de christelijke Libanese president Baschir Gemayel en tientallen van zijn getrouwen door Palestijnse terroristen - werd Israel door de media verantwoordelijk gehouden voor de moordpartijen. Tot op de dag van vandaag worden Israel en de toenmalige minister van defensie Sharon door de publieke opinie geassocieerd met Sabra en Shatila.
Ofschoon in datzelfde jaar president Assad van Syrie de stad Hama met de grond gelijk liet maken, waren de bloedbaden in Sabra en Shatila, ofschoon veel kleiner van omvang dan de genocide in Hama (de Libanese politie schatte de hoeveelheid doden op meer dan 400, de Israeliers op meer dan 800; in Hama stierven tienduizenden mensen), een veel grotere media event - Hama ging bijna geruisloos aan de media voorbij.
De reden daarvan is eenvoudig: Israel kon wel met Sabra en Shatila maar niet met Hama in verband gebracht worden. De conclusie dringt zich op dat de doden die in onderlinge Arabische conflicten vallen nauwelijks publiciteitswaarde hebben voor de Europese media.
Een ander bewijs hiervoor zijn de gebeurtenissen van mei 1985, toen sjiitische Amal-strijders meer dan zeshonderd Palestijnen in Shatila (ja, hetzelfde kamp) doodden - wat geen nieuwswaarde voor de westerse media had.
Bron: Leon de Winter
Wees gerust bobootje, ik ben niet blind voor misstanden aan de kant van de Israeliers. Verbaas me alleen keer op keer over de hyprocisie en het meten met twee maten. Leon de Winter kan het beter verwoorden dan ik kan.
Gordon
[/quote]
Ik ben benieuwd naar je reactie bobootje.
Gordon