mac4ever schreef:
Ik ga er bij dit voorbeeeld vanuit dat mijn zoon, 23 jaar, HBO student, in december afstuderend aan de zeevaartschool, dit huis wil kopen.
Allereerst zal ik hem ontraden een hypotheek van € 220.000 te nemen voor een huis dat maar € 200.000 waard is. Hij begint dan direct al met een schuld die groter is dan de waarde van het huis.
Bij een verdere waardedaling van de huizenprijzen, waar ik van uit ga, is dit vragen om moeilijkheden. Ik vind dat maximaal 90% van de waarde van het huis geleend mag worden: het wordt dus een hypotheek van € 180.000. De resterende € 40.000 moet dan zelf worden opgebracht.
Hij kan natuurlijk ook nog proberen wat van de koopprijs af te dingen, het is tenslotte een kopersmarkt. Elke € 1000 minder scheelt ook nog eens in de onroerend goedbelasting en de daarop gebaseerde andere heffingen.
Door de opbrengsten van vakantiewerk en bijbaantjes slim te beleggen in aandelen en goud heeft hij inmiddels een kapitaaltje van € 20.000 ter beschikking. Samen met het geld van zijn vriendin kan de 40.000 op tafel worden gelegd.
Ik kies voor een variable rente: over 30 jaar gezien is die bijna altijd goedkoper dan een vaste rente.
Met fiscale overwegingen houd ik geen rekening: vandaag zijn er voordelen, morgen zijn ze ingetrokken. Daar kun je geen belegging van 30 jaar op baseren. Zo geldt de aftrekbaarheid van de hypotheekrente nu nog, maar over 30 jaar is die vast ter ziele.
Als hypotheekvorm ga ik voor de simpelste: de lineaire met mogelijkheid tot vervroegde aflossing. Dit is een voor iedereen begrijpelijke hypotheek, zonder toeters en bellen. Op elk moment weet je precies wat je schuld is, en de bank verdient er het minste aan, wat weer minder kosten betekent.
Daarnaast wordt er een aflopende overlijdensrisicoverzekering afgesloten.
Hij betaalt nu € 500 per maand aan aflossing en de eerste maand € 450 aan rente (bij 3%) De rentelasten dalen iedere maand door de maandelijkse aflossing, dus ook zijn maandelijkse lasten gaan omlaag.
De eerste jaren zal de hypotheekrenteaftrek nog wel blijven gelden. Hier maakt hij gebruik van door elk jaar de belastingteruggave te gebruiken voor een extra aflossing.
Na 10 jaar heeft hij € 60.000 afgelost via de vaste bedragen van € 500 per maand en nog een kleine € 10.000 extra afgelost uit de belastingteruggave. Zijn schuld is dan teruggebracht naar € 110.000 en zijn maandlasten zijn nog maar € 775.
Mocht het huwelijk op de klippen lopen, dan kan uit de opbrengst van het huis de resterende schuld worden afgelost. Er blijft zelfs nog geld over.
Leven ze nog lang en gelukkig samen, dan zijn ze na 28 jaar zonder schuld en wonen ze gratis.
Kan het nog simpeler, of zie ik het helemaal verkeerd?