junkyard schreef op 29 augustus 2020 14:56:
ECP wordt wel eens geprezen om de lange termijn visie. Het vastgoedbezit wat nu mogelijk wordt verkocht, Les Grand Hommes (Bordeaux) en Moraberg (Södertälje), vind ik geen indrukwekkend voorbeeld hiervan. Dit is niet eens gek lang geleden aangekocht (2006 en 2012), tegen prijzen die niet ver liggen van verwachte verkoopopbrengst. In de afgelopen jaren is er veel tijd en geld uitgegeven aan dit vastgoed (+ interne kosten / aandacht) zonder dat dit veel heeft opgeleverd.
Bij het object in Bordeaux werd in 2012 gemeld:
In July 2012 Eurocommercial signed a contract to acquire Les Grands Hommes shopping centre in a prestigious retail district in central Bordeaux. The property, which is fully let to 16 retail tenants, is to be purchased for a total cost of € 18 million, representing a net initial yield of 5%. The property also houses a supermarket and 400 basement car parking spaces which are not included in the purchase. The centre is believed to offer considerable growth potential through reorganisation and refurbishment.
Sinds 2012 is het binnenstedelijke winkelvastgoed in Bordeaux meer waard geworden, vooral door daling van yields. De NIY van dit object is nu circa 4,0%, waarmee het winkelbezit (bij buy & hold) normaal gesproken 25% meer waard zou zijn. ECP stelde hier door proactief ('reorganisation and refurbishment') nog extra waarde aan toe te kunnen voegen. Hier blijkt niets van waar, sindsdien is er ruim € 5 miljoen uitgegeven aan dit pand, maar is de waardering niet hoger dan aankoopprijs + verbouwingskosten. Als ECP een ander pand in Bordeaux had gekocht (zonder proactief beheer en verbouwing), dan was er een beter ritje gemaakt. Nu kan ECP trots melden dat na verbouwing Regus tegen 3x hogere huur op de verdieping intrekt, maar ik ben geheel niet onder de indruk van ECP management bij dit object (acquisitie, beheer, waarde ontwikkeling, verkoop).
Bij Moraberg ongeveer eenzelfde verhaal, ECP heeft het ontwikkelrisico op zich genomen (en hoge interne / management kosten gemaakt), zonder dat (iets) meer wordt terugverdiend dan de aankoopprijs in 2006 (+ verbouwingskosten), terwijl in 2006 de (waarde)groei mogelijkheden werden benadrukt.
Of zijn dit enkel twee voorbeelden van foutieve management keuzes, wat (i.v.m. niet waarmaken van management verwachting, of niet verkrijgen van benodigde vergunning t.b.v. gewenste verbouwing?) nu wordt weggesneden uit portefeuille?